Yuuri On Ice - Victuuri - Namiętność

 heheheh.

Drzwi pokoju hotelowego zostały zamknięte, słabe żółte światło wygaszone, zasłony zaciągnięte.

Cięższy oddech, ciche kroki, namiętne pocałunki i drżące palce pozbywające się kolejnych warstw ubrań na tle tapety w blado pomarańczowe kwiatki.

Czarno biały szlak składający się na dwie marynarki, dwie pary butów, spodnie i koszulę, Yuri drga lekko, wzdycha cicho kiedy zimne, szczupłe palce Nikiforova przesuwają się po jego obnażonych udach, zdobionych bladnącymi malinkami, które trzeba by odświeżyć.

- Czekałem na to cały wieczór... - mówione szeptem Rosyjskie słowa docierają do uszu Katsukiego i podczas gdy na jego policzkach wykwita rumieniec, Viktor już zaczyna zajmować się guzikami jego koszuli- Tak mnie kusiłeś kiedy razem tańczyliśmy, myślałem, że spłonę rozpuszczając lód - po tym wąskie blado różowe wargi zajmują się całowaniem obnażonej szyi Yuriego kiedy biała koszula zsuwa się po jego ciele i ląduje u ich stóp.

Japończyk nie pozostaje bierny, przesuwa opuszkami po nagim torsie, po bokach i brzuchu mężczyzny zbliżając się do zapięcia paska i rozporka.

Zagryza wargę nie wiedząc czy i jak odpowiedzieć na swoiste wyznanie narzeczonego, pośpiesznie przesuwa wzrokiem po - skromnym jak na pięciogwiazdkowy hotel - wnętrzu pokoju. Palcami odpina guzik i biorąc płytki wdech uśmiecha się lekko postanawiając, co powinien powiedzieć.

- Tak? Jak bardzo? - pyta cicho, z nutą niepewności, dłońmi spycha spodnie z wąskich męskich bioder.

Victor uśmiecha się czule, odsuwa na milimetry, zdejmuje okulary Japończyka i obdarowuje jego zarumienioną twarz delikatnymi motylimi pocałunkami.

- Bardzo - szepcze w przesuwając kciukiem po jego dolnej wardze,  sekundę przed słodkim, krótkim pocałunkiem.

- Jak bardzo?

- Niemiłosiernie.

Rosjanin obejmuje mężczyznę w pasie i unosi w powietrze kierując się w stronę łóżka w rozmiarze King, uda obejmują go w pasie, usta zaczynają wędrówkę wzdłuż obojczyka zostawiając po sobie wilgotny szlak.

Okulary Japończyka lądują na szafce nocnej a on sam na materacu ze zwisającym nad nim Victorem.

- Wszystko dobrze, Yuri?

- Jasne.

Przelotna wymiana uśmiechów, całus złożony po wewnętrznej stronie uda, szczupłe palce w jasnych włosach.

Śmiech w pokoju obok.

Delikatne dłonie Rosjanina przesuwają się z czułością po drobniejszym ciele, po torsie, brzuchu, biodrach. Usta stają się bardziej zachłanne, przygryzają jasną skórę, liżą ją, zasysają, śmieją się.

- Przestań - śmieje się okularnik napierając delikatnie dłonią na czoło kochanka - mam łaskotki Vitya...!

Błysk w modrych oczach, uśmiech na różanych ustach.

- Wiem.

Opuszki na bokach, język przesuwa się w okolicach pępka, Yuri parska śmiechem podkulając nogi, próbuje się odsunąć jednak dłonie śmiejącego się Viktora są silniejsze i trzymają jego biodra w stalowym uścisku.

- Vitya!

Victor zsuwa się niżej, kąsa skórę na podbrzuszu bruneta, ściąga jego bieliznę uśmiechając się drapieżnie, podczas gdy porcelanowe policzki Katsukiego oblewa kolejna fala intensywnego rumieńca.

Brunet pozwala Rosjaninowi oprzeć swoje uda na jego ramionach, odchyla głowę w tył skupiając swoją uwagę na suficie kiedy język Nikiforova bezczelnie przesuwa się między jego pośladkami nieuchronnie zbliżając się, do prawdopodobnie najdelikatniejszego punktu na jego ciele.

- Vitya... - zduszony szept.

- Dobrze?

- Cudownie...

Kościste palce rysują wzorki na biodrach Japończyka, rzęsy zamkniętych oczu łaskoczą uda, przy każdym ruchu głowy, mokry gorący język doprowadza do szaleństwa, pod skórą żarzy się ogień podsycany przez pieszczoty.

Yuri opuszcza głowę by spojrzeć między swoje nogi, ale zaraz tego żałuje.

Zagryzając mocno wargę obraca głowę w bok i ku swojemu niezadowoleniu widzi ich odbicie w wiszącym na ścianie lustrze. Już dobrze wie, co będzie chciał zrobić Victor.

Katsuki Yuri nigdy wcześniej nie był tak zarumieniony.

Kiedy po kilku ciągnących się w nieskończoność minutach, pieszczenia i przygotowania Japończyka, Victor w końcu podniósł się z kolan oblizując prowokacyjnie usta, Yuri postanowił wykorzystać okazję i poczekawszy, aż Rosjanin wgramoli się na łóżko i przylgnie do niego, objął mocno jego biodra i plecy, po czym obrócił ich tak, że mężczyzna wylądował przyszpilony do miękkiego materaca.

- Witaj Erosie - zacmokał z uśmiechem opierając głowę na rękach.
Yuri parsknął cicho, odgarnął włosy do tyłu i uśmiechnął się do mężczyzny puszczając mu przy tym oczko.
Tym razem to policzki Rosjanina się zaróżowiły, a on sam zaniemówił.
Japończyk zsunął się niżej, położył między nogami partnera i ucałował najpierw jego biodro, potem podbrzusze, aż dotarł do członka i jego również obdarzył wilgotnym całusem.
Yuri zamknął oczy i skupiając się na dawaniu przyjemności ukochanemu, zapomniał na chwilę o piekącym go w twarz wstydzie, a Victor zapomniał jak się oddycha.

Skrzypienie materaca, oliwka spływa po udach przyozdobionych świeżymi czerwonymi i różowymi punkcikami wyróżniającymi się na jasnej skórze, blade dłonie zaciśnięte na biodrach, gorący, niemalże parzący oddech na karku.

- Wow...-Victor sapie cicho obserwując znad ramienia kochanka ich odbicie w wypolerowanym lustrze. Wodzi wygłodniałym wzorkiem po ciele dosiadającego go Yuriego, którego twarz przypomina kolorem dorodną truskawkę.

- Victor..

- Nie chcesz patrzeć? - pyta cicho odgarniając mu włosy z czoła - może będziesz patrzeć mi w oczy?

- Uh...

Rosjanin śmieje się cicho obejmując szczelnie narzeczonego, który zaczyna powoli poruszać biodrami w przód i do tyłu.

- Na lodzie byłeś bardziej odważny - szept Viktora dociera do uszu Yuriego jakby z opóźnieniem, wcześniej poczuł ugryzienie, które mógłby przysiąc, że nastąpiło po wypowiedzianych słowach.

Yuri postanawia zignorować słowa kochanka, by nie sprowokować go do wypowiadania - zapewne -coraz to bardziej zawstydzających słów i wzdycha tylko zamykając oczy. Jeśli on chce patrzeć to niech to sobie robi.

Kilka minut później jęki i sapnięcia odbijają się od pustych ścian, łakome rozkoszy biodra Rosjanina wychodzą Yuriemu na przeciw nadając własne tempo stosunku, mężczyźni wymieniają gorące pocałunki, palce splatają się ze sobą, obrączki pocierają przez to o siebie, materac skrzypi cicho w tempie ich ruchów.

Ogień płonie pod skórą, mężczyźni dają się porwać namiętności, opuchnięte wargi opuszczają coraz to głośniejsze, śmielsze jęki, czułości szeptane w ojczystych językach.
Niezrozumiałe, ale przyśpieszające bicie i tak oszalałych serc.

Tej nocy przyszli Państwo Nikiforov poszli spać później niż zwykle.

Szkoda tylko, ze wraz z nimi reszta zawodników mająca pokoje obok.